"แอ๊ดตะไพ" ใครเคยเล่นมั่ง

 

 

 

แอ๊ดตะไพ

“ยายฉ่า”...เล่าเรื่อง
ภาคภูมิ น้อยวัฒน์...ภาพลายเส้น

 

 

 

        เมื่อครั้งยายฉ่าเป็นเด็ก ยังไม่มีเกมคอมพิวเตอร์ เกมออนไลน์  การเล่นที่ยายฉ่าและ “หมู่” หรือเพื่อน ในภาษาไทยเบิ้ง บ้านโคกสลุง จังหวัดลพบุรี บ้านยายฉ่า ชอบเล่นกันมากคือ “แอ๊ดตะไพ”

 

        ยายฉ่าไม่รู้เหมือนกันว่า “แอ๊ดตะไพ” เป็นภาษาอะไร และทำไมเขาถึงเรียกแอ๊ดตะไพ  บางหมู่บ้านใกล้ ๆ บ้านยายฉ่าก็ออกเสียงต่างกันไป เป็น “แอ๊ดสะไพ” “แอ๊ดสะพาย” หรือ “แอ๊ดตะพาย” ก็มี

        การเล่นแอ๊ดตะไพก็เหมือน “โป้งแปะ” หรือ “ซ่อนแอบ”  พอชักชวนหมู่มาได้สักห้าหกคน ก็ต้องมา “แปลกกูออก” กันก่อน  บ้างก็เรียก “แปลกออก” หรือ “โอลาแปลกออก” (“โอน้อยออก” หรือ “โอแปลกประหลาดเป็น” นั่นละ) จนเหลือสองคนสุดท้ายก็จะ “เป่ายิง ฉุบ”

 

        ทีนี้ใครแพ้ สมมติว่าชื่อมืด ก็ต้อง “เป็น” โดยการหลับตานับหนึ่งถึงสิบ ให้หมู่ไป “ซุก” (ซ่อน หรือแอบ) แล้วจึงออกตามหา

        ที่ซุกยอดนิยมก็ไม่พ้นซอกโอ่ง ไม่ก็ยุ้งข้าว (เรือนหลังน้อยที่สร้างไว้เก็บข้าว) และยังมีข้อตกลงกันก่อนด้วยว่าให้ซุกได้เฉพาะ “เดิ่นบ้าน” หรือลานบ้านเท่านั้น ห้ามขึ้นเรือนเด็ดขาด

        ตอนนี้ตี๊ต่างว่ายายฉ่าซุกอยู่ข้างซอกโอ่งแล้วนะ  จุ๊..จุ๊...อย่าอึงไปนา

 

        “แอ๊ดตะไพจุก !”

        นั่น..เจ้าจุกโดนแอ๊ดตะไพเป็นคนแรก เพราะหัวจุกดันโผล่พ้นโอ่งขึ้นมาให้เจ้ามืดเห็นแต่ไกล

        “แอ๊ดตะไพมุ่ย !...แอ๊ดตะไพแดง !”

         อ้าว ! โดนแอ๊ดตะไพกันใหญ่  ถ้าเจอครบทุกคน เจ้าจุกคนแรกที่ถูกเจอก็ต้องเป็น  แต่ถ้าโชคดีมีคนเก่งมา “ป๊อก” คือเอามือแตะโดนตัวเจ้ามืด เจ้ามืดก็ต้องเป็นต่อ

        เวลา “ป๊อก” นี่ต้องให้โดนตัว ส่วน “แอ๊ดตะไพ” ไม่ต้อง แค่ตาเห็นแล้วบอกว่าอยู่ไหน อย่าง “แอ๊ดตะไพฉ่าอยู่หลังโอ่ง” ก็พอ

         แต่ไม่มีทางหรอกที่จะเป็นเช่นนั้น เพราะยายฉ่าเก่ง

        “ป๊อก !”

         ในที่สุดยายฉ่าก็ดอดย่องเข้าไปป๊อกเจ้ามืดได้ทันการ

         เฮ !

         เสียงไชโยโห่ร้องปรบมือกระโดดเหยง ๆ กันกรูเกรียวราวกับยายฉ่าเป็นวีรสตรีก็ไม่ปาน

         เจ้าจุกโล่งอก ส่วนเจ้ามืดก็หน้ามืดไปเลย..หุหุ..สนุกจริง ๆ

         ยายฉ่าว่า แร็กนาร็อก เค้าเต้อสะไต๊ก็เหอะ...สู้แอ๊ดตะไพไม่ได้หรอก

 

 

 

 

 

 

 

ที่มา
จากคอลัมน์ “กาลครั้งนั้น”  ในหนังสือ “กำปั่น”
หนังสือเล่มเล็กสำหรับเยาวชน
ฉบับแทรกในหนังสือ “รฦก” ฉบับไหว้ครู
จัดทำโดยกระทรวงวัฒนธรรม
พ.ศ. ๒๕๔๗