ตราบวันตาย
มาหยิบยื่นความอาทรให้ตอนนี้
ยามเมื่อใจมันไม่มีที่ทางเหลือ
จึงมิอาจรับเศษทานที่จานเจือ
อย่ากูลเกื้อเอื้ออาทรเหมือนก่อนเลย
ด้วยสิ่งดีจากวันนั้นมันหมดแล้ว
ใจจึงแผ่วอ่อนแรงล้าจนชาเฉย
อย่าอาวรณ์ย้อนทวงถามความคุ้นเคย
ใจจงเอ่ย...บอกลากัน...ตราบวันตาย...
“คุณหวานเจี๊ยบ”
๓๐ มิถุนาฯ ๒๕๕๓
ขอบคุณ...
“น้องแม่มด” “จอมหิว” “เจ้าที” และ “น้องปุ้ย”
ผู้มีอุปการคุณ
ที่ช่วย “ยกภูเขาขยะออกจากใจ”
ที่ช่วย “ยกภูเขาขยะออกจากใจ”
งั้นบัดนี้ท่านหวานก็หายเครียด หายเหนื่อยแล้วสิครับ
ตอบลบผมกะลังรอมือจุด หิ้วยางมาหลายวัน เมื่อยหลายๆ
น่าจะให้โอกาสน้า
ตอบลบจุ๊กกรู... เร่งสร้างเครื่องรีไซเคิล กันครับพี่น้องเอ้ยยยยยยยยยยย...ย
ตอบลบขอเป็นรูปนี้แทนได้ไหมครับ ดูดีกว่า (คิดว่านะ...)
ตอบลบชอบจังค่ะ สะเทือนความรู้สึกดี
ตอบลบ