เจ้านวล...หมาแห่งความรักบ้านโพหัก

เมื่อวันพุธที่แล้ว
ไปงานศพที่บ้านตากแดด จังหวัดราชบุรี
กับ "แม่นาถ" อาจารย์ดรุณีนาถ นาคคง
ครูสอนศิลปะ "คุณหวานเจี๊ยบ"
ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมโรงเรียนสตรีวิทยา
ที่ "คุณหวานเจี๊ยบ" รักเหมือนแม่
และยังไปไหนมาไหนกันสม่ำเสมอ

ส่วนมากก็ไม่พ้น เที่ยววัด ทำบุญ-ปฏิบัติธรรม ดูงานศิลปวัฒนธรรม

เสร็จจากงานศพ "แม่นาถ" ก็พาแวะเที่ยวบ้านโพหักต่อ
ถิ่น "แม่นาถ" เค้าหละ
เพราะ "พ่อภัย" อาจารย์อภัย นาคคง สามี "แม่นาถ" เป็นคนโพหัก
"คุณหวานเจี๊ยบ" ยังเคยได้ไปนอนเรือนไทยบ้าน "พ่อภัย" ที่โพหักมาแล้ว
ตื่นตาตื่นใจกับหมู่เรือนไทยที่เห็นทั่วหมู่บ้าน

เรือนไทยของบ้านโพหัก
จะเรียกว่าเป็น "บ้านแห่งความรัก" ก็ได้
เพราะตามประเพณีของที่นี่
ฝ่ายชายเค้าจะสร้างเรือนใหม่เมื่อจะมีการไปสู่ขอสาวแต่งงาน
และจะต้องสร้างให้เสร็จภายใน ๑ วัน
ที่นี่เลยมีเรือนไทยเยอะแยะไปหมด

แถมฝ่ายชายยังต้องเตรียมจักสานกระบุงตะกร้างาม ๆ ไว้หมั้นสาวอีกด้วย
ฝีมือจักสานของคนบ้านโพหักก็เป็นหนึ่งไม่น้อยหน้าบ้านไหน
"คุณหวานเจี๊ยบ" เห็นแล้วยังน้ำลายหก

(ทำไมไม่มีอ้ายหนุ่มโพหักมาหลงรักตูมั่งวุ้ย
อยากหิ้วตะกร้าขึ้นเรือนไทยแต่งงานซะแล้วสิ)

กระบุงตะกร้านี่เลยเป็นกระบุงตะกร้าแห่งความรัก
ที่เป็นของรักของหวงของสาวโพหักเค้าชิ้นหนึ่งเลยทีเดียว
(แต่ไม่รู้ว่า ถ้าความรักจืดจางแล้วจายังรักยังหวงอยู่มั้ยน้อ)

โรแมนติกจัง...นึกดูสิ
มีอ้ายหนุ่มมานั่งจักสานเครื่องจักสานสวย ๆ อย่างประณีตบรรจงให้
กว่าจะได้มาแต่ละใบต้องใช้ทั้งฝีมือ ความตั้งใจจริง
ไม่ใช่เพียงแค่จักสานสอดเส้นตอกขัดกันไปมาเท่านั้น
แต่ยังต้องใส่ใจ ใส่ความรักลงไปด้วย
โอย...โอย...ซึ้ง
สมัยนี้หาอ้ายหนุ่มแบบนี้ได้ที่ไหน

"เจ้านวล" ในภาพนี่
ก็ไม่มีไรหรอก
ไปเจอที่บ้านญาติ "แม่นาถ" ที่บ้านโพหักนี่หละ
เห็นหน้าตามันน่ารัก ตัวโต ลิ้นยาวชมพู้ชมพูดี
เลยหัดถ่ายรูปซะเลย...เก็บไว้ดูเล่น

"เจ้านวล" ก็เป็นที่รักของคนบ้านนี้
กระนั้นเรียก "หมาแห่งความรัก" ก็คงไม่ผิดเนาะ