เมื่อเย็นวันศุกร์ (ที่ ๒๙ พฤษภาคม) พี่ “ศิตาลี” บ้าน http://sitaly.multiply.com/ โทรฯ มาส่งข่าวว่า คุณแม่ของพี่ “ศิตาลี” เสียแล้วเมื่อคืน (พฤหัสบดีที่ ๒๘) ที่โคราช
ระหว่างที่พี่ “ศิตาลี” กำลังทำพิธีทางศาสนาให้คุณแม่อยู่ที่โคราช ขออนุญาตเป็นตัวแทนพี่น้องและเพื่อน ๆ จัดทำพื้นที่ให้พี่ ๆ น้อง ๆ และเพื่อน ๆ มาร่วมให้กำลังใจ พี่ “ศิตาลี” กัน
เชิญฝากข้อความไว้นะคะ พี่ “ศิตาลี” กลับมาแล้วจะได้เข้ามาอ่านมารับกำลังใจจากพี่ ๆ น้อง ๆ ค่ะ
หรือใครจะไปฝากข้อความไว้ที่หน้าบ้านพี่ “ศิตาลี” ก็ได้
เชิญที่นี่ http://sitaly.multiply.com/
ขอบคุณค่ะ
“ทุกข์ที่สุดของมนุษย์คือการพลัดพราก
แต่เคยมีมนุษย์คนใดบ้างไม่เคยพลัดพราก
ทุกข์อันเป็นสิ่งทนได้ยาก
จะแปรเปลี่ยนเป็น ‘สิ่งทนได้’ เมื่อรู้เหตุแห่งทุกข์
ต่อเมื่อรู้ถึงมรรคาแห่งการดับทุกข์
และเดินไปตามมรรคานั้น
จักรู้จักคำว่า วาง
เมื่อใด วาง ฤๅจะหนักด้วยทุกข์ต่อไป ?”
..............................................................
ที่มา : “ทมยันตี” จากหนังสือนวนิยายเรื่อง “ไวษณวี”
ด้วยบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้เคยทำมา
ตั้งแต่อดีตชาติ
จนถึงปัจจุบันชาติ
และที่กำลังจะทำต่อไปในอนาคต
บุญกุศลนั้น จะบังเกิดความสุข
และประโยชน์แก่ข้าพเจ้าเพียงไร
ข้าพเจ้าขอให้คุณแม่ของพี่ “ศิตาลี”
จงเป็นผู้มีส่วนแห่งบุญนั้นของข้าพเจ้าด้วย เทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ
ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของคุณพี่ “ศิตาลี” ที่สูญเสียคุณแม่ และขอเป็นกำลังใจให้คุณพี่ “ศิตาลี” มีกำลังกาย กำลังใจ กำลังปัญญา ประคองจิตรักษาใจให้ผ่านพ้นทุกข์และปัญหาต่าง ๆ ไปได้ด้วยดี
กลับมาแล้วเราไปทำบุญทำทาน ปฏิบัติบูชา เอาบุญให้คุณแม่กันนะคะ
“คุณหวานเจี๊ยบ” ค่ะ
