วันอาทิตย์ที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2550

บ ท ก วี . . . เพียงดอกไม้ดอกหนึ่ง


 

 

 

 


ภาพ...ยืม "น้องธูป" มา
จาก...http://kumponn.multiply.com
ขอบคุณจ้า
(ตกลงเค้าให้ยื้มป่าวฟระเนี่ย...เฮอะ...เฮอะ...)

 


                                                                              

 เพียงดอกไม้ดอกหนึ่ง

 

                                                                        เพียงดอกไม้ดอกนั้นซึ่งฉันพบ

                                                            มิต้องหวนทวนทบคำรบสอง

                                                            ก็จำได้แม่นมั่นเมื่อฉันมอง

                                                            ทั้งจะต้องเก็บไปมอบให้เธอ

                                         ด้วยจำได้ใครเคยเอ่ยเอาไว้

                             ว่าดอกไม้ดอกใดต้องใจเสมอ

                             แม้ระหว่างทางเดินบังเอิญเจอ

                             ยังชะเง้อโน้มเหนี่ยวเกี่ยวเก็บกัน

                                                                        เพียงดอกไม้ดอกนี้ที่เธอชอบ

                                                            จะเก็บกอบหอบไปให้เธอนั่น

                                                            แต่อีกนานนักหนากว่าถึงวัน

                                                            มิรู้ฉันจะพบเจอเธอเมื่อใด

                                         ดอกไม้ฝากจากฉันมันคงเฉา

                             เช่นรักเรายิ่งเนานานพานร้างไร้

                             เหมือนดอกไม้โรยร่วงเมื่อล่วงไป

                             ความรักเรากับดอกไม้ไม่ต่างกัน

 

                                                           

   

                                                              "คุณหวานเจี๊ยบ"...เขียน    

                                                            ๒๗ เมษาฯ ๒๕๓๙     

                                                            ๐๓.๓๔ นาฬิกา    

                                                            ณ ภูตะวัน สีคิ้ว    

                                                            นครราชสีมา    

 

ฝ า ก ข่ า ว . . . วันอาทิตย์ที่ ๒ กันยายนนี้ มูลนิธิเพื่อฝึกพลังจักรวาล ทำบุญให้ท่านอาจารย์ใหญ่เลือง มินห์ ด๋าง อาจารย์ใหญ่พลังจักรวาลที่เพิ่งเสียชีวิต


 

ท่านอาจารย์ใหญ่เลือง มินห์ ด๋าง
เสียชีวิตแล้ว
เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๑๒ สิงหาคมที่ผ่านมา
ที่ประเทศออสเตรเลีย
 
วันอาทิตย์ที่ ๒ กันยายนนี้ เวลา ๑๐.๐๐ นาฬิกา
มูลนิธิเพื่อฝึกพลังจักรวาล จะมีพิธีทำบุญให้ท่านอาจารย์ใหญ่
 
ฝากข่าวถึงลูกศิษย์ท่านอาจารย์ใหญ่ด้วยค่ะ

 
      
       รายละเอียดการเสียชีวิตของท่านอาจารย์ใหญ่
       และเรื่องการทำบุญให้ท่านอาจารย์ใหญ่
       รอพลเอก เกษม นภาสวัสดิ์ กลับมาจากออสเตรเลียก่อนนะคะ
       แล้วจะมาแจ้งให้ทราบอีกที
       ตอนนี้ทราบแค่ว่า 
       ท่านอาจารย์ใหญ่เสียชีวิตเพราะหัวใจหยุดทำงานไปเฉย ๆ

       ยังไงก็เชิญลูกศิษย์ท่านอาจารย์ใหญ่
       ไปร่วมทำบุญเพื่อระลึกถึงพระคุณของท่านอาจารย์ใหญ่กันนะคะ

 
     สำนักงานของมูลนิธิเพื่อฝึกพลังจักรวาล 
       ตั้งอยู่ที่เลขที่ ๖๘/๗๔๗ ถนนรัตนาธิเบศร์ ซอย ๒๘ 
       ตำบลบางกระสอ อำเภอเมืองฯ จังหวัดนนทบุรี ๑๑๐๐๐
       ติดกับห้างสรรพสินค้า เซ็นทรัล ถนนรัตนาธิเบศร์ ระหว่างสี่แยกแครายกับเชิงสะพานพระนั่งเกล้า

       โทรศัพท์ ๐ ๒๙๖๙ ๙๑๖๑-๕
       โทรสาร ๐ ๒๙๖๙ ๙๑๖๖
       อีเมล
shythailand@uethailand.org
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  จากลูกศิษย์                          
  และผู้ที่เคารพรัก                    
  ท่านอาจารย์ใหญ่                  
  เลือง มินห์ ด๋างห์                   
 

 

 
AJ_Purngkan's Avatar  AJ_Purngkan
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ที่ท่านได้เกิดใหม่แล้ว
ขอให้ท่านมีแต่ความสุขตลอดไปครับ
 
 
 
 
 
 
 
 
Maxxyzzz's Avatar  Maxxyzzz
ขอให้ท่านอาจารย์ใหญ่ไปสู่สุคติครับ
 
 
 
 
 
 
 
ง้วนดิน's Avatar  ง้วนดิน
ท่านอาจารย์ใหญ่ได้ทำ "หน้าที่" ของท่านลุล่วงแล้ว
คือการถ่ายทอดวิชาพลังจักรวาล ระดับ ๒๐
รุ่นแรกและรุ่นสุดท้ายให้ลูกศิษย์ เมื่อเร็ว ๆ นี้ในประเทศไทย
เท่าที่ทราบมา ถ้าจำไม่ผิด
มีลูกศิษย์ที่เป็นชาวต่างชาติและคนไทย
ที่ได้รับการถ่ายทอดวิชาพลังจักรวาล ระดับ ๒๐
ประมาณ ๑,๐๐๐ คน (เป็นคนไทยไม่ถึง ๑๐๐ คน)
๑,๐๐๐ คนนี้แหละ ที่จะสานงานแทนท่านอาจารย์ใหญ่ต่อไป
เพราะสามารถเปิดจักระเต็ม ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์
ให้ผู้อื่นต่อไปได้แล้ว
 
ภารกิจของท่านอาจารย์ใหญ่ลุล่วงแล้วจริง ๆ

 
 
 
 
 
 
 
 
triangle-w's Avatar  triangle-w
ถึงแม้กายท่านจะสลายไป
แต่จิตวิญญานของท่านยังอยู่
และจะอยู่กับลูกศิษย์ทุกท่านตลอดไป
ยามที่เราคิดถึงท่านเมื่อใด
ท่านก็จะอยู่กับเราเสมอ
และสามารถรับคำสอนจากท่านได้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
MOUNTAIN's Avatar  MOUNTAIN
ท่านเป็นผู้มีพระคุณอย่างสูงส่งต่อศิษยานุศิษย์
ขอกราบดวงวิญญาณอันบริสุทธิ์ของท่าน
สังขารดับลับร่วงสู่ดิน แต่จิตวิญญาณของท่านคงอยู่ตลอดไป
 
 
 
 
 
 
 
 
The Third Eyes's Avatar  The Third Eyes
สำหรับบางท่านที่เป็นคนใหม่
อาจจะไม่รู้ว่า อาจารย์ ใหญ่ เลือง มินห์ ด๋างห์ นั้น
เป็นใคร สำคัญอย่างไร
ก็จะขอเล่าไว้สั้นๆพอเป็นสังเขป
 
พลังจักรวาล เริ่มต้นมาอย่างไร ไม่มีใครรู้..
รู้แต่ว่ามีมาแต่โบราณ
กระทั่งมีพระสงฆ์ชาวศรีลังการูปหนึ่ง ชื่อ ดาสิรา นาราดา
ฟื้นวิชานี้ ขึ้นมาใหม่ ที่วัดแห่งหนึ่ง ใน ศรีลังกา
 
ศิษย์รุ่นแรกของท่านดาสิรา นาราดา มีอยู่ 3-4 คน
 
 
 
 
 
 
 
 
The Third Eyes's Avatar  The Third Eyes
ศิษย์คนแรก เป็นชาวอินเดีย
เรียกชื่อว่า ดาสิรา นาราดา ที่ สอง
ท่านเดินทางไปอยู่ที่เวียตนาม..
แล้วเผยแพร่วิชานี้ ให้แก่ เลือง มินห์ ด๋างห์
หรือ ท่านอาจารย์ใหญ่ ตามที่ เรียกกัน
 
อาจารย์ใหญ่เข้าไปอยู่ในอเมริกา..
แล้วเผยแพร่วิชานี้ไปทั่วโลก
รวมทั้งประเทศไทย...
งานสุดท้ายคือ สอนระดับ 20 ซึ่งสูงสุด
เมื่อสูงสุด หมด หน้าที่ แล้ว เบื้องบนก็เรียกกลับ
 
คนที่เรียนจบระดับ 20 เท่าที่ รู้คือ ประมาณ 1000 คน
มีคนไทย ประมาณ 100 คน...
ชาวเวียดนามคงจะมากที่สุด อาจจะถึง 300 คน..
เพราะเป็นชนชาติเวียดนามเช่นเดียวกับอาจารย์ใหญ่
เวลาสอนอาจารย์ใหญ่จะสอนเป็นภาษาเวียดนาม
แล้วมีล่ามแปลออกไปทันทีหลายภาษา
ตามชนชาติที่เข้าเรียนในชั้น
 
ในประเทศไทยผู้ที่จะดำเนินการต่อ
ในแนวของท่านเลือง มิน ด๋างห์ คือ
ท่านพลเอก เกษม นภาสวัสดิ์..
โดยมีศูนย์อยู่ที่ ถนน รัตนาธิเบศร์
 
 
 
 
 
 
 
 
The Third Eyes's Avatar  The Third Eyes
ศิษย์คนที่สอง เป็นคนไทย คือ หลวงสุวิชาณ ร.น.
ท่านเป็นหมอสังกัดกองทัพเรือ
มีความสามารถพิเศษ คือ สามารถติดต่อกับเทพเบื้องบนได้
 
เคยแก้ปัญหาสร้างโรงแรมเอราวัณไม่เสร็จ
มีอันเป็นไปตลอด..เพราะเอาชื่อเทพ ช้างเอราวัณ
มาใช้โดยไม่ได้ขออนุญาต..
จึงต้องมีการสร้างศาลพระพรหม
ที่หัวมุมถนนสี่แยกราชประสงค์..
การก่อสร้างโรงแรมเอราวัณจึงสำเร็จ
 
ปัจจุบันศาลพระพรหมที่ว่า
มีผู้คนทั้งชาวไทยและต่างประเทศ
มาทำการบนและแก้บน ตลอดเวลา 24 ชม.
 
ท่านหลวงสุวิชาณ ร.น. เสียชีวิตไปนานแล้ว
ผู้ที่เป็นศิษย์ และสืบทอดวิชาพลังจักรวาลของท่านคือ
"คุณย่าเยาวเรศ" ซึ่งมีสำนักอยู่ที่สี่แยกใกล้วัดเสมียนนารี
ก็ยังคงสอนวิชาพลังจักรวาล และรักษาโรคคนป่วย
ถ้าผ่านไป..ที่นั่น คล้ายๆๆ โรงพยาบาลย่อยๆๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
The Third Eyes's Avatar  The Third Eyes
ศิษย์อีกท่านของนาราดา เป็นชาวอเมริกัน..จำชื่อไม่ได้
รู้แต่ว่า เป็นผู้นำเข้าพลังจักรวาลเข้าอเมริกา
ขยายสาขามากมาย..จนมาถึง บาบาร่า แอน แบรนแนน
นักวิทยาศาสตร์ขององค์การนาซ่า
ผู้เขียนหนังสือดัง Hands of Light
 
บาบาร่าตั้งศูนย์ของเธอเองในนิวยอร์ค
ทั้งสอน ทั้งรักษาคนป่วยด้วยพลังจักรวาล
 
เธอมีความสามารถพิเศษ คือ
สามารถถอยจิตกลับไปรักษาโรคในอดีตชาติของคนไข้ได้
 
เช่น คนไข้บางคนมีใบหน้ามีแผลเป็นเป็นรอย
ถูกฟัน น่าเกลียด รักษาไม่ได้
เธอจึงถอยกลับไปรักษาคนไข้ในอดีตด้วยกัน
พอคนไข้ในอดีตชาติหาย และกลับมายังชาติภพปัจจุบัน
แผลเป็นที่น่าเกลียดนั้นก็หายเป็นปกติ
 
เป็นการรักษาโรคในสไตล์แฮรี่ ป๊อตเตอร์ อีกรูปแบบหนึ่ง
นี่คือความมหัศจรรย์ของพลังจักรวาล
 
 
 
 
 
 
 
 
The Third Eyes's Avatar  The Third Eyes
อย่างไรก็ตาม ก็ขอ แสดงความเสียใจร่วมกับ ศิษย์ ทั้งหลาย ทั่วโลก ของ ท่าน อาจารย์ ใหญ่ เลือง มิน ดางห์ ในการจากไปของท่าน
 
ขอให้วิญญาณ ของ ท่าน จงไปสู่ภพที่ท่านปราถนาด้วยเทอญ
 
ชาวพลังจักรวาลทุกคน รู้ดีว่า
แท้จริงแล้ว ท่านไม่ได้ไปไหน
พอเอ่ยชื่อ ท่าน ครั้งใด..
จะรู้สึก ว่า ท่านจะมาอยู่ข้างๆๆเราทันที
ท่านจะอยู่กับเราตลอดไป
 
ด้วยความเคารพอย่างสูงสุด
 
The Third Eyes
ป.ล. คุณ Triangle-W คงจะมีอะไร ขยายความต่อ
เชิญ.. ครับ
 
 
 
 
 
 
 
 
deejaimark's Avatar  deejaimark
"ชาวพลังจักรวาลทุกคน รู้ดีว่า
แท้จริงแล้ว ท่านไม่ได้ ไปไหน
พอเอ่ยชื่อ ท่าน ครั้งใด..
จะรู้สึก ว่า ท่านจะมาอยู่ ข้างๆๆเราทันที
ท่านจะอยู่กับเราตลอดไป"
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
ทราบซึ้งค่ะ ขอแสดงความเคารพต่ออาจารย์ใหญ่ค่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
triangle-w's Avatar  triangle-w
เรื่องวันและเวลาที่ท่านอาจารย์ใหญ่ เลือง มินห์ ด๋าง เสียชีวิต
ท่านได้เกิดอาการหัวใจหยุดเต้นกระทันหัน
ระหว่างที่ท่านได้ทำการสอนระดับ 18 -19
ตอนเวลาพัก เหลือเวลาอีกประมาณ 2-3 ชม.
ในวันสุดท้ายของการสอน
คืนวันที่ 11 ต่อวันที่ 12 สิงหาคมครับ
จึงเรียนแจ้งมาให้ทราบครับ
 
 
 
 
 
 
 
 
triangle-w's Avatar  triangle-w
ชาวพลังจักรวาลทุกท่านถือว่าเป็นพี่น้องกันทั้งนั้นครับ นับได้ว่ามีบุญสัมพันธ์กันที่ได้มาร่วมเรียนพลังจักรวาลจากท่านอาจารย์ ด๋าง ครับ
 
 
 
 
 
 
 
 

sharingidea's Avatar  sharingidea
อนุโมทนาสาธุครับ
 
 
 
 
 
 
 
 
ประสงค์.'s Avatar  ประสงค์.
ผมเปิดจักระวันที่5สค จากอ.ชูศักดิ์ วันที่15สคผมเดินทางไปที่ มูลนิธิพลังจักรวาลก็เลยได้กราบคารวะที่รูปของท่าน และได้ดื่มน้ำพลังจักรวาลในถังที่ท่านอาจารย์ทำไว้ ที่มูลนิธิต้อนรับดีมากไม่เข้าใจอะไรถามได้ครับ
 
 
 
 
 
 
 
 
komsunb's Avatar  komsunb
เมื่อคืนหลังจากที่สวดมนต์ทำสมาธิเสร็จ ก็ได้อุทิศบุญกุศลให้ท่านอาจารยด๋างเพื่อเป็นการแสดงความเคารพและรำลึกถึงท่าน
ตัวผมเองก็ได้อ.ชูศักดิ์ ช่วยเปิดจักระให้ ขณะที่นึกอุทิศอยู่ในใจก็รู้สึกว่าที่จักระ7
หมุนแรงมากเหมือนผมบริเวณนั้นตั้งขึ้นแล้วรู้สึกวาบๆๆอยู่นานพอสมควร

ขอกราบอาจารย์ด้วยความเคารพอย่างสูง
ท่านอยู่ข้างๆเราจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
Little yoda's Avatar Little yoda
พอดีผมเป็นลูกศิษย์ อ.เกษม ครับอยู่ใกล้มูลนิธิเพื่อฝึกพลังจักรวาล ทราบจาก อ.เกษมว่า ก่อนอาจารย์ใหญ่ท่านจะเสีย ท่านอยู่ในสมาธิแล้วหัวใจท่านก็เต้นช้าลงๆ แล้วก็หยุดไปเลยครับ ไม่มีอาการทรมานอะไร สงสัยว่าเบื้องบนท่านคงจะเรียกตัวกลับเหมือนที่ อ.อาชวินว่าก็เป็นได้ครับ...
 
 
 
 
 
 
 
 
crazybmw
ขอให้อาจารย์ใหญ่พักผ่อนนะครับ เราจะรอการกลับมาของท่านอาจารย์ใหญ่อีกครั้ง
ผมได้มีโอกาสเปิดจักระที่ศูนย์ SSD ทำให้ได้รู้จักพลังจักรวาลอย่างแท้จริง และได้รู้จักกับอาจารย์ใหญ่หลังจากที่ท่านเสียแล้ว ก็เศร้านะครับ แต่ไม่เป็นไร หลายๆท่านบอกว่า อาจารย์ใหญ่ยังไม่ไปไหนยังอยู่กับเราเสมอ
 
 
 
 
 
 
 
 
ha801's Avatar ha801
ข่าวการเสียชีวิตของท่านอ.ใหญ่(ที่ได้ทราบแน่ชัด) คือ
 
หลังจากที่ท่านสอนระดับ 19 เสร็จ
(ยังเหลือวันเรียนอีกหนึ่งวัน แต่เนื้อหาสอนจบแล้ว)
ในคืนนั้น (12 สิงหาคม 2550) เวลา 23.00 น.
(เวลาที่ออสเตรเลีย)
ท่านอ.ใหญ่ เลือง มินห์ ด๋าง ได้จากไป
และเถ้ากระดูกของท่าน
ได้ลอยอังคารวันที่ 23 กันยายน 2550
 
รูปวันงาน ตามนี้เลยคับ
http://www.mel-ozie.com/albums/Spreading%20Master's%20Ashes%20Album/
 
 
 
 
 
 
 
 

oOoWateRoOo
ท่านยังอยู่ข้างทุกคนเสมอค่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
ha801's Avatar ha801
ถ้าเราต้องการจะพบเจอท่านอ.ใหญ่
มีหลักง่ายๆ คือ
ส่งพลังรักษาคนไข้
เมื่อใดที่เราส่งพลังรักษาคนไข้
เมื่อนั้น อ.ใหญ่ จะอยู่ข้างท่านเสมอ
 
 
 
 
 
 
 

universalenergy
ศูนย์พลังจักรวาลอุบลราชธานี จะทบุญร้อยวันท่านอาจารย์ใหญ่ วันอาทิตย์ที่18 พฤศจิกายน 2550 ครับ
 

 
 
 
 
        


วันศุกร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2550

ประกาศจับผู้ร้าย...รางวัลนำจับ ๕๐ บาท และรางวัลพิเศษอีก ๒๕% ของเงินที่นำมาคืน

Rating:★★★★
Category:Other



โฆษณาในหนังสือพิมพ์..........เมื่อปี ๒๔๖๘
จากการสะสมของ.........คุณเอนก นาวิกมูล






วันพุธที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2550

เจ้านวล...หมาแห่งความรักบ้านโพหัก





เมื่อวันพุธที่แล้ว
ไปงานศพที่บ้านตากแดด จังหวัดราชบุรี
กับ "แม่นาถ" อาจารย์ดรุณีนาถ นาคคง
ครูสอนศิลปะ "คุณหวานเจี๊ยบ"
ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมโรงเรียนสตรีวิทยา
ที่ "คุณหวานเจี๊ยบ" รักเหมือนแม่
และยังไปไหนมาไหนกันสม่ำเสมอ

ส่วนมากก็ไม่พ้น เที่ยววัด ทำบุญ-ปฏิบัติธรรม ดูงานศิลปวัฒนธรรม

เสร็จจากงานศพ "แม่นาถ" ก็พาแวะเที่ยวบ้านโพหักต่อ
ถิ่น "แม่นาถ" เค้าหละ
เพราะ "พ่อภัย" อาจารย์อภัย นาคคง สามี "แม่นาถ" เป็นคนโพหัก
"คุณหวานเจี๊ยบ" ยังเคยได้ไปนอนเรือนไทยบ้าน "พ่อภัย" ที่โพหักมาแล้ว
ตื่นตาตื่นใจกับหมู่เรือนไทยที่เห็นทั่วหมู่บ้าน

เรือนไทยของบ้านโพหัก
จะเรียกว่าเป็น "บ้านแห่งความรัก" ก็ได้
เพราะตามประเพณีของที่นี่
ฝ่ายชายเค้าจะสร้างเรือนใหม่เมื่อจะมีการไปสู่ขอสาวแต่งงาน
และจะต้องสร้างให้เสร็จภายใน ๑ วัน
ที่นี่เลยมีเรือนไทยเยอะแยะไปหมด

แถมฝ่ายชายยังต้องเตรียมจักสานกระบุงตะกร้างาม ๆ ไว้หมั้นสาวอีกด้วย
ฝีมือจักสานของคนบ้านโพหักก็เป็นหนึ่งไม่น้อยหน้าบ้านไหน
"คุณหวานเจี๊ยบ" เห็นแล้วยังน้ำลายหก

(ทำไมไม่มีอ้ายหนุ่มโพหักมาหลงรักตูมั่งวุ้ย
อยากหิ้วตะกร้าขึ้นเรือนไทยแต่งงานซะแล้วสิ)

กระบุงตะกร้านี่เลยเป็นกระบุงตะกร้าแห่งความรัก
ที่เป็นของรักของหวงของสาวโพหักเค้าชิ้นหนึ่งเลยทีเดียว
(แต่ไม่รู้ว่า ถ้าความรักจืดจางแล้วจายังรักยังหวงอยู่มั้ยน้อ)

โรแมนติกจัง...นึกดูสิ
มีอ้ายหนุ่มมานั่งจักสานเครื่องจักสานสวย ๆ อย่างประณีตบรรจงให้
กว่าจะได้มาแต่ละใบต้องใช้ทั้งฝีมือ ความตั้งใจจริง
ไม่ใช่เพียงแค่จักสานสอดเส้นตอกขัดกันไปมาเท่านั้น
แต่ยังต้องใส่ใจ ใส่ความรักลงไปด้วย
โอย...โอย...ซึ้ง
สมัยนี้หาอ้ายหนุ่มแบบนี้ได้ที่ไหน

"เจ้านวล" ในภาพนี่
ก็ไม่มีไรหรอก
ไปเจอที่บ้านญาติ "แม่นาถ" ที่บ้านโพหักนี่หละ
เห็นหน้าตามันน่ารัก ตัวโต ลิ้นยาวชมพู้ชมพูดี
เลยหัดถ่ายรูปซะเลย...เก็บไว้ดูเล่น

"เจ้านวล" ก็เป็นที่รักของคนบ้านนี้
กระนั้นเรียก "หมาแห่งความรัก" ก็คงไม่ผิดเนาะ




วันอังคารที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2550

ดอกไม้สวย ๆ...ยืม "น้องธูป" มาแต่งบ้าน




ดอก "การเวก"
ยืม "น้องธูป" มาแต่งบ้านจ้า
ไปขโมยมาจาก http//kumponn.multiply.com

ตกลง "น้องธูป" ให้ "ป้าหวานฯ" ยื้มใช่ปะจ๊ะ

ขโมยดอก "พิกุล" มาอีกดอกแล้วหละ

ป ร ะ ก า ศ . . .จาก www.osotho.com ใครไปเที่ยวไหนมา ถ่ายรูปมา เอารูปไปโพสต์อวดกันที่นี่มั่งนะจ๊ะ


ประกาศ

พี่น้องเพื่อนบ้าน "บ้านหวานเจี๊ยบ" ที่น่ารักน่าเอ็นดูทั้งหลาย
"ป้าหวานฯ" เห็นหลาย  ๆ คนชอบถ่ายรูปกัน
แล้วก้อถ่ายรูปเก่ง ๆ กันทั้งน้าน น น น น น น น น น
"ป้าหวานฯ" เลยอยากเชิญชวนทุกคน

ใครไปเที่ยวไหนมา ถ่ายรูปมา
เอารูปไปโพสต์อวดกันที่นี่มั่งนะ
จ๊ะ
www.osotho.com


เข้าไปที่ "กระดานสนทนา" แล้วเลือก "ตั้งกระทู้ใหม่"
จากนั้น "เลือกกลุ่ม" ตามหัวข้อนะ
เช่น รูปธรรมชาติก้อไป "ห้องท่องธรรมชาติ"
รูปวัดวาอาราม งานประเพณี ก้อไปที่
"ห้องศิลปวัฒนธรรม"
เป็นต้น

 

รูปดี...รูปสวย...เข้าตา บ.ก. อ.ส.ท.
อาจได้รับการทาบทามเอารูปไปลงในอนุสาร อ.ส.ท.
(
ได้ตังค์กินหนมด้วยนา)

 

ช่วย ๆ เข้าไปเล่นกันหน่อย
...นึกว่าสงสาร "ป้าหวานฯ" เหอะนะจ๊ะ...
มัวแต่เล่น "มันติพลาย" เด๋ว "ป้าหวานฯ" จาตกงานซะ

นะ..นะ..นะ..นะจ๊ะ..

จุ๊บ..จุ๊บ..

 

 

 

วันจันทร์ที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2550

รวมภาพวาด "น้าน้า อ.ส.ท." ฝีมือ "น้องโย"


"น้องโย" เค้าว่างั้นนะ
"น้าเจี๊ยบสวยที่สุด"

"หยิงหยิง" อย่าอิจฉา "ป้าหวานฯ" นา

เด็กหนะ
เค้าบริสุทธิ์ ซื่อใสกิ๊ง
เห็นอาไร ยังไง
ก้อพูดตรง ๆ เสแสร้งไม่เป็น
....เนาะ


รวมภาพวาด "น้าน้า อ.ส.ท. (และเพื่อนน้าน้า)"
ฝีมือ "น้องโย" เด็กอนุบาล อายุราวสี่ห้าขวบ (ใช่ป่าวหว่า)

ตอนนั้นปี พ.ศ. ๒๕๓๘
(โอ้ว ว ว ว ว...๑๒ ปีมาแล้ว แก่กันไปจม)
เย็น ๆ เลิกงาน
พวกเราชอบไปนั่งกินข้าวกินเหล้าที่ร้านกินดื่ม ถนนพระอาทิตย์
เป็นประจำ

ที่ประจำจริง ๆ ก้อมี "ป้าหวานฯ" หละ
กะ "ลุงเล็ก" (ช่างภาพใหญ่ของอนุสาร อ.ส.ท.)
ที่พวกเราเรียก "ลุงต๊อง" "ต๊องหยอด"
"ลู้ง ง ง ง ง" หรือ "อีลู้ง ง ง ง ง ง ง" ตามแต่โอกาส
กับเพื่อน "ป้าหวานฯ" ขาประจำ อีก ๒ คน
"พี่กิ๊ก" กะ "อีป๊อป"

แล้วก้อมีฝ่ายสมทบตามมาเป็นครั้งคราว (บ่อย ๆ)
มี "เจ้าหยิง" หรือ "เจ้าหน้าหมู" หรือ "ต๊องอู๊ด"
"ไอ้หนวด" หรือ "มนตรี" หรือ "ต๊องฮัดช่า"
"ป้อง" หรือ.........(แหะ..แหะ..ความลับ)

ทีนี้ "น้องโย" เนี่ย
เค้าเป็นเด็กอนุบาล ขาว อ้วน คุยเก่ง น่ารักเชียว
ชอบตามพ่อแม่มาร้านเหล้าร้านนี้เป็นประจำ
จนคุ้นเคยกับพวกเรามาก
"น้องโย" ชอบขอแม่มานั่งที่โต๊ะพวกเรา (กะมั่วดริงค์แต่เด็กป่าวฟระ)
"ป้าหวานฯ" ก้อจะเอาสมุดบันทึกของ "ป้าหวานฯ" ให้ "น้องโย" วาดรูปเล่น

แล้ว "น้องโย" ก้อวาดรูปพวกเรา
"น้าน้า"
"ลุงลุง"
ออกมาเป็นอย่างที่เห็นนี่หละ

เอากลับมาดูทีไรก้ออมยิ้มทุกที
ภาพพวกเราเมื่อ ๑๒ ปีที่แล้ว

"หยิงหยิง"
"ป้าหวานฯ" ฝากตาม "อีลุง" "ไอ้หนวด" "พี่ป้อง"
มาดูทีนะจ๊ะ

วันอาทิตย์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2550

ตุ๊กตาเสียกบาล




ดูรูปเปล่า ๆ ไปก่อน
ง่วง ๆ
ยังไม่มีรมณ์เขียนอะ

น้องกุมาร




"น้องกุมาร" น่ารักมั้ย
มีทั้ง "น้องกุมารา"
"น้องกุมารี" เลยนะ

เป็นไรไม่รู้นะ
ชอบของผีผี

แต่แบบนี้ "คุณพิงค์กี้" มาเห็น
ก็คงจะชอบเหมือนกัน

วันอาทิตย์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2550

รูปอาไรเอ่ย...อยากรู้ป่าว มา "เหลย" และนะ





มา "เหลย" หละ

ที่ถามไว้ว่า
"รูปอาไรเอ่ย" เนี่ย



จริง ๆ มันคือรูปนี้จ้า


"ดอกพุด"นั่นเอง

"ป้าหวานฯ" ถ่ายรูปดอกพุด
แต่มันวืดออกมาเป็นแบบนี้ได้ไงม่ายรู้อะจะ

เชื่อยัง
ถ่ายรูปไม่เป็นจริง ๆ จ้า

เออแล้วจาถ่ายรูปดอกไม้สีขาวยังไงให้มันชัดอะ
ใครช่วยตอบทีนะ
"ป้าหวานฯ" ลองถ่ายมาทีไร
มันไม่เห็นชั้น ๆ ของกลีบดอกทุกที
คือมานรวมเป็นก้อนขาว ๆ ไปเลยอะจะ

สอนทีนะ

จัยจ้า